รูปแบบแลกเปลี่ยนกราฟิกส์ (Graphics Interchange Format; GIF) เป็นรูปแบบไฟล์ภาพที่พัฒนาขึ้นในปี 1987 โดยสตีฟ วิลไฮท์ ที่คอมพิวเสิร์ฟ ผู้ให้บริการออนไลน์สัญชาติอเมริกัน โดยทั่วไป ไฟล์สกุล GIF นิยมใช้แสดงภาพเคลื่อนไหวที่สั้นและวนลูป[1][2] อักษรย่อ GIF นิยมออกเสียงเป็นพยางค์เดียวซึ่งเป็นประเด็นถกเถียงถึงการออกเสียงที่ถูกต้อง บางคนออกเสียงคำนี้โดยใช้เสียง g หนัก ว่า /ɡɪf/ ( ฟังเสียง) ("กิฟ") ในขณะที่บางส่วนออกเสียงคำนี้โดยใช้เสียง g เบา ว่า /dʒɪf/ ( ฟังเสียง) ("จิฟ")[3] ในขณะที่ส่วนน้อยเลือกที่จะออกเสียงแต่ละอักษรย่อแยกกันไป ว่า /dʒiː aɪ ɛf/ ( ฟังเสียง) ("จี ไอ เอฟ")[4]

วิลไฮท์และทีมที่พัฒนารูปแบบไฟล์ระบุไว้ในข้อกำหนดเชิงเทคนิกว่าอักษรย่อนี้ให้ออกเสียงด้วย g เบา ในข้อกำหนดดังกล่าว ทีมงานเขียนไว้ว่า "โปรแกรมเมอร์ที่ช่างเลือก เลือก ... [การออกเสียงว่า] 'จิฟ'" เพื่อเป็นการแสดงคารวะแด่สโลแกนโฆษณาสินค้าของบริษัทเนยถั่ว จิฟ ที่ว่า "คุณแม่ที่ช่างเลือก เลือกจิฟ"[3] เอบีซีนิวส์ระบุว่าข้อถกเถียงการออกเสียงนี้สามารถย้อนหลับไปได้ถึงปี 1994 ที่ซึ่งผู้แต่งสารานุกรมรูปแบบภาพคนหนึ่งระบุว่า "คนส่วนใหญ่" ดูจะเลือกออกเสียง g หนัก มากกว่า g เบา [5]

ในภาษาอื่น ๆ

ในภาษาฝรั่งเศส GIF ออกเสียงว่า [ʒif] ( ฟังเสียง)[6] โดยใช้เสียงเสียดแทรก หลังปุ่มเหงือก ก้อง [ʒ] เหมือน j ในคำว่า joie หรือ s ในภาษาอังกฤษ measure ("เมเชอร์") หรือ vision ("วิชั่น") ในขณะที่ เสียง [dʒ] ("จ") ซึ่งไม่มีในคำศัพท์ฝรั่งเศส มีแนวโน้มที่จะยังคงไว้จากในคำยืมจากภาษาอังกฤษ เช่น jeans ("จีนส์")[7] บางภาษาไม่มีเสียง g หนักและเบา อยู่ในสัทวิทยา เช่น ภาษาสเปน และ ภาษาฟินนิช ที่ไม่มีเสียง [ʒ] ในคำพื้นถิ่น ในขณะที่บางสำเนียงของภาษาอาหรับไม่มีเสียง [ɡ][8][9] ในภาษานอร์เวย์ GIF ออกเสียงด้วย g หนัก ([ɡ])[10] ซึ่งต่างกับการออกเสียงคำพื้นถิ่น ที่ซึ่งลำดับอักษร ⟨gi⟩ ควรจะออกเสียง voiced palatal approximant ([j], "ย") เช่น y ในภาษาอังกฤษ yes ("เยส")[11]